Her seferinde basbas bağırıp çağırıyoruz.
"Kadınlara dokunmayın!"
"Kadınları ezmeyin,sürüklemeyin,öldürmeyin"diye.
Neticede onlar sizin ne esiriniz ne de köleleriniz.
İstediğinizde gelip gidip vurabileceğiniz ne bir top ne de kırıp dökebileceğiniz eşyalarınız.
Bizler toplum olarak bir yandan bu istismarlar için mücadele verip çabalamaya devam ederken diğer yandan çabamıza çomak sokarcasına,sayıları her geçen gün artarak yollarına devam eden yeni caniler de türemiyor değil.
"Evet kadınlara az dokunalım fakat çocuklara daha çok dokunabiliriz " düşüncesiyle hareket eden önümüzde büyük bir sapık kitlesi bulunuyor.
Son zamanlarda artan çocuk cinayetleri,tecavüz ve istismarları ne yazık ki bu görüşlerimizi doğrular nitelikte.
"Çocuk ve tecavüz !" "Çocuk ve cinayet!"...
Bu terimler asla yan yana gelmeyecek şeylerken nedense ülkemizde çok sık duyulan konular içerisinde yer almaya başladı.
Tecavüze uğrayan minik bedenler,çöplerden çukurlardan toplanan küçük cesetler.
Daha da duyulmayan görülmeyen kim bilir ne kadar fazla...
Duyduklarımıza ve gördüklerimize inanmak oldukça güçken ne yazık ki bu yaşananlar birer gerçekten ibaret.
Peki bu vahşeti gerçekleştiren vicdansız ve ahlaksız caniler bu cesareti nereden buluyor?
Bunun cevabı da çok basit elbette.
Öncelikle onlar zaten inanmıyor alacakları cezanın büyüklüğüne!
İnsanlık olarak bizi en çok kahreden kararlardan biri bu olsa da...
Hatta işin daha kötü yanı çoğunun ceza alacaklarını bile düşünmüyor olması.
Çünkü onlar,mahkemeye takım elbise ve kravatla giden iyi halliler.
Çünkü onlar, vahşeti yaşam tarzı haline getirmiş psikopatlar.
Çünkü onlar,neden yaptın diye sorulduğunda masum çocuklara suç atabilecek kadar pişkinler.
Bütün pislikleri içinde barındıran o ruhsuzlar malesef içimizde yaşıyorlar.
Adeta patlamaya hazır bomba gibiler.
Terörün bir çeşidi de bu sapkınlardan oluşuyor.
Geleceğimiz olan gül yüzlü masum çocuklarımızı ellerimizden alıp karanlığa gömüyorlar.
Suçluların değil haklıların daha güçlü olabilmesi için ceza kanunlarımızın gözden geçirilme vakti geldi de gidiyor belki de!
Daha fazla masumun ölmemesi ve daha fazla cana kıyılmaması için ne olur ama ne olur elinizi vicdanınıza koyup tekrar tekrar düşünün.
Zalimler karşısında bu mücadelede daha fazla ne yapabilirim diye.
Çünkü insanlık ve toplum adına bu utanç hepimizin.
Ve unutmayın,ADALET bir gün size de lazım olabilir!
Yorum Yazın