Her şehrin sınırları vardır..
Havası, geleneği, yemeği..
Çiçeği, böceği, dili, şivesi..
Kendine sakladıkları, gizemi..
İnsanlar da öyledir aslında.
Tıpkı şehirlere benzerler..
Onlarında sınırları vardır.
Bazen keşfedemediğin, bazen ulaşamadığın..
Ayrı ayrı havaları vardır mesela..
Kimi agresiftir,
Kimi karşındakini delirtecek sakinliktedir..
Uçsuz bucaksız çiçek tarlasıdır kiminin yüreği..
Kimi kanat çırpar,
Kendini sınırlar içine hapsetmez..
Yaşadığı gezegeni gezer uçtan uca, özgürce..
Açık görüşlüdür örneğin..
Farklı kültürleri içine girerek tanır..
Basılmadık toprak, girilmedik dağ,
Koklamadık çiçek,
Selamlaşmadık insan bırakmaz kimi..
Aynı evreni paylaştığı ne varsa
Hepsini sever, dokunur, saygı duyar..
Anlamaya çalışır..
Kiminde durum farklıdır.
Attığı kahkahadan hüznü çok uzaktan bile anlaşılır..
Kiminin gözyaşı sevincinden, mutluluğundandır.. Dedim ya; Hepsinin şehirler gibi sınırları vardır..
İzin verdikleri ölçüde girebilir, anlamaya çalışır,
Zihninizin algılayamadığı bir ruhla karşılaşırsınız..
Denizleri vardır, alabildiğine derin,
Nehirleri vardır oldukça coşkulu.
Gökyüzü vardır uçsuz bucaksız mavilikte..
Güneşlerine bakamazsınız, ışığı alır gözlerinizi..
Aslına bakarsanız,
Hepsinin yüreğinde küçük bir çocuk,
Kocaman bir atlıkarınca,
Ve yükseldikçe heyecanlandıran salıncakları vardır..
Yedi renkli değil, çok renklidir gökkuşağı çoğunda..
Tıpkı o gökkuşağını, griye ve siyaha boyayanlar gibi..
Sonuç olarak; İzin verdikleri kadar
Onların dünyalarında olursunuz..
Ve bu dünyaya girebilendir özel olanlar..
Bu özel insanların sayıları azdır,
Ama yürekleri kocamandır..
Yüreği kocaman insanlara selam olsun….
Yorum Yazın